1. Üzgünlük

Hayatımız o kadar yolunda gidiyordur ki, bazen hiçbir şey bizi üzemez gibi hissederiz. Bu zamanlarda hayattan zevk alır, insanları dinler, kendimize ve onlara yardımcı olan şeyler yapmaya çalışırız.

Mesela mutluyken annemizin bize “şunu yap” demesine gerek bile kalmaz. Ya da insanlar mutlu olsun diye onlara güzel mesajlar atarız. Güleriz, eğleniriz, dinleriz, oynarız, severiz.

Çoğu zaman da kendimizi üzgün hissederiz. Hatta bazı zamanlar öylesine mutsuz ve üzgün oluruz ki hiçbir şey yapmaya gücümüz olmaz. Bazen üzgünlüklerimizin bir nedeni olmaz. Bazen de sayısız nedenleri olur.

Gelecek kaygısı, sınav stresi, iş telaşı, aile, arkadaşlar, eş, dost derken kolumuzu kaldırmaya mecalimiz olmaz. Depresyonun kapıları yavaşça açılmaya başlar. Üzgünlük depresyonun bir parçasıdır ama tamamı değil.

2. Uyku Düzeni

Uykumuzu tam alamadığımız zamanlarda sinirli, gergin ve huysuz bir insanın biri olabiliriz. Bazen kendimizi yataktan çıkamayacak kadar yorgun hissederiz. Herkesin sahip olduğu uyku siklusu farklıdır.

İdeal uyku saatimizi kendimiz belirleyebiliriz. Uykumuz çok düzenliyken bazı uyku kaçırıcı düşünceler bizi bir iki saat erken ya da bir iki saat geç kalkmaya zorlayabilir.

Uyku düzenindeki sapmalar ve uyumakta zorlanmalar düzeltilirse daha dinç bir yaşam sağlayabilir. Böylece yüksek oranda hayat kalitemizi artırabiliriz.

3. Suçluluk Duygusu

Sevdiğimiz birini kırdığımızda aslında kendimizi de kırarız. Haklı da olsak haksız da olsak bu bir tatsızlıktır. Haklı olduğumuzu düşünüp suçluluk hissetmediğimiz olur. Ya da tamamıyla kendimizi suçladığımız.

Yaşadığımız olaylar karşısında mantığımızla durduğumuzda, suçluluğumuzu ve suçsuzluğumuzu ayırt edebilmek daha kolay olur. Fakat duygularımız çoğu zaman mantıklı düşünmemize engeldir.

Karşılaştığımız her problemde, yaşadığımız her tatsız şeyde “hepsi benim yüzümden”, “bunların hepsi benim suçum” gibi düşüncelerle suçu sürekli kendimizde ararsak, kendimize haksızlık etmiş oluruz.

Suçu sürekli kendinizde aramaktan vazgeçip olaylara objektif bakabilirsek her şey depresiflikten daha uzak ve güzel olur.

4. Hoşnutsuzluk

Her şey kendimizle başlar. Kendimizi seversek diğer insanları da severiz. Kendimizden hoşnut olursak diğer insanları da hoşnut ederiz. Özsaygımız, özşefkatimiz kendimiz için sahip olup olabileceğimiz en önemli şeylerdir.

Bazı zamanlar olur. Herkesin önünde rezil olduğumuzu düşündüğümüz, kimsenin bizi sevmediğini düşündüğümüz veya kendimizden nefret ettiğimiz zamanlar.

Her insanın, diğer insanlara karşı olduğu gibi kendine karşı da hoşnut olduğu, hoşnut olmadığı ve nefret ettiği tarafları vardır.

Ancak daima kendimizden nefret etmeye devam edersek hayatımızın en önemli öznesi olan “kendimiz”i mutsuzluğa sürüklemiş oluruz.

5. Kilo Almak

Son günlerde çok fazla kilo alıyorsanız ya da çok fazla kilo vermeye başladıysanız ve bu normalin dışına çıkmaya başladıysa dikkat etmekte fayda var.

Endişe, üzgünlük, gerginlik hatta bazen mutluluk gibi durumlarda iştahımız da değişim gösterir.

Kimi stresini yemek yiyerek atarken, kimileri de stresten kendini yer. Aşırı kilo kaybetmenin depresyona kadar uzanan bir nedeni olabilir. İstemediğimiz halde kilo kaybetmek pek olağan bir durum değildir. Son zamanlarda istenmeyen bir kilo kaybı (7 kilo ve fazlası) depresyona dair bir ipucunun habercisi olabilmektedir.